<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/48kutay" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>Süper Lig’in yayın hakları için 2010’da yapılan ihale televizyon kanallarından canlı yayınlanmış, saatlerce sürmüş ve 163 teklif sonunda kazanan 321 milyon dolarla Digitürk olmuştu. O gün kamuoyu canlı yayın nedeniyle bir yanılgıya düştü: “Takım elbiseli insanlar, temsil ettikleri şirketler için Süper Lig’in peşinden koşuyordu. Demek ki ligimiz çok değerliydi.”Bu yanılgı, altı sene sonraki ihalede daha da perçinlendi. Yayın hakları 500 milyon dolara alıcı buldu. — Üstelik kazanan Katar’dan beIN Sports’tu. Algı güçlenmişti. Dünyadan yatırımcılar ligimize talipti. Süper Lig Avrupa'nın en çok yayın geliri elde eden altıncı ligi (2018’de yedinciliğe düştü) olmuştu. Her şey güllük gülistanlıktı.&nbsp;Öyleyse neden 2022’de teklifler düşük kaldı?<img src="https://images.aposto.com/2022/1/5/1645804329617.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.46" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Ajansspor<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dev aynası</h2>Süper Lig’in heyecanı, kalitesi, rekabeti azaldı. Toplumun alım gücü de düştü. Fakat Türkiye’de halen futbol konuşuluyor, sert bir şekilde tartışılıyor, gündem oluyor ve bir şekilde (korsan yayın da olsa) maçlar izleniyor. Yani Türkiye henüz oyundan vazgeçmiş değil. Fakat ortada bir balon vardı, o balon söndü. Ürünün getireceği gelir ile uğruna ödenen bedel hiçbir zaman örtüşmedi. Türkiye’yi Avrupa’nın beş büyük ligine takipçi gören sahte anlayış iflas etti. Artık işlerin o fiyatlardan yürümeyeceği anlaşılınca teklifler düşük kaldı. Daha doğrusu normaline ulaştı. Türkiye, UEFA sıralamasında 16. basamakta... Fakat altıncı sırada yer alan Portekiz ile yaklaşık gelirlere sahip. Süper Lig kulüplerine düşen gelir; Hollanda, Rusya, İskoçya gibi üzerinde yer alan ülkelerin kulüplerinden 3-4 kat daha fazla. Üstelik çoğu ülkede gelir daha az kulüple paylaşılıyor. Türkiye’de pasta o kadar büyüktü ki 20 takım da doymasına yetecek dilimi tabağında buldu. Bir ekonomiyi sadece UEFA sıralaması ile anlatamayız. Türkiye önemli bir pazar. UEFA ülkeleri arasında en kalabalık ikinci nüfusa sahip. Haliyle ciddi bir müşteri potansiyeli barındırıyor. Fakat sadece kalabalıklar yetseydi Avrupa’nın en kalabalık ülkesi Rusya (UEFA’da 10. sırada) yayın gelirinde rekorlar kırar, 44 milyonluk Ukrayna Türkiye’nin neredeyse küsuratı kadar gelire muhtaç kalmazdı. Önemli olan kitle ile ürün arasında güçlü bir bağ kurmaktı. Ne yazık ki tren kaçtı…Muhtaçlık artık Türkiye’nin de kaderi. Yayın ihalesinin bu kadar gündem olması, ona duyulan ihtiyaçtan kaynaklanıyor. Borç içinde yüzen kulüplerin, borçları sıfırlansa bile bahsi geçen gelirle yaşamaları çok zor.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/5/1645804821309.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Haber GlobalFutbol ekonomisti İsmail Şayan’ın araştırmasına göre; Türk kulüpleri gelirlerinin yüzde 41’ini yayın gelirinden sağlıyor. UEFA listesinin 6-21 sıralamasında yer alan ülkelerin genel ortalaması ise yüzde 14.5… Yani Süper Lig, fazlasını cebine attı. Artık normale dönme zamanı…&nbsp;İngiliz futbolunun televizyonla tanışması 1940’lara tekabül ederken, Türkiye’de o yıllarda henüz televizyonun varlığı bilinmiyordu. 1992’de Premier Lig yayın ihalesi yaparken, Türkiye ilk özel kanalıyla yeni tanışıyordu. Futbola olan bakışı, oyunu nesillere aktarmayı, kültür oluşturmayı bir kenara bırakalım. Sadece ekonomik temelden bakınca bile; hangi hakla kendimizi İngiltere ile kıyaslıyoruz ki?<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çarçur edilen piyango</h2>Aslında Türkiye 2010 ile beraber bir fırsat yakalamıştı. Şişirilen geliri kalıcı hale getirmek, güçlü bir ürün yaratarak mümkün olabilirdi. Fakat bu çabaya girilmedi. Futbolsever; 34 hafta izlediği ligde bir anda küme düşmenin kaldırıldığını gördü, kulüplere ödenen yayın geliri sabit kurda kalırken kendisine devamlı zam yapıldı, izlemediği maçın özetini bulmak için kırk takla atarken en sonunda pes etti.Yaygın tabirle adlandırılan “Türk futbol ailesi”, üçüncü sayfalara düşen bir piyango talihlisinden farksız değil. Üst üste iki kere piyangoyu vurdu ama parayı çarçur etti. Üstelik her talihli ona bir daha piyango çıkmayacağını bilirken, futbol ailesi her sene piyangonun kendisine çıkacağını sandı. Şimdi amorti bile onu teselli etmeye yetmiyor…

Punto 

TFF, son yayın ihalesinde gelen tekliflerin hakkaniyetli olmadığını düşünüyor. Peki öncekiler gerçekçi miydi?

Piyangodan kalan amorti

<a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImc3Vic2NyaWJlcj11bmRlZmluZWQmc3Rvcnk9NjBlMmJiNWZiMjdhOGUwMDA2MWY0ZTkxJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVlMjRhOTU4N2UxMjU3YTAwODdkY2U1Jmlzc3VlPTYwZDk3ZThhZjVlNDE1MDAwNjM0ODk4OCZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ0d2l0dGVyLmNvbSUyNTJGNDhrdXRheQ==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>Taş-kağıt-makas ilginç bir oyundur. Çok basittir ama bir o kadar da zordur. Üç seçeneğiniz vardır ama hiçbiri diğerlerinden daha iyi değildir. Bir seçenek bazen kazandırırken, başka bir eşleşmede kaybettirebilir. Zira kazananı seçeneklerin gücü değil, oyuncuların zamanlaması belirler.Futbol ise tam olarak böyle değil. Takımların hangi oyunu seçecekleri az çok bellidir. Ayrıca savunmada ve hücumda seçenekleriniz üçle sınırlı kalmaz. Pas oyunu, önde baskı, derinde bekleme, kontra, uzun oyunlar…Taş-kağıt-makasla benzerliği ise şudur; burada da hiçbir hamle diğerlerinden daha iyi değildir. Ve değerli olan, hangi oyunu ne zaman oynayacağınızdır.Euro 2020’de İtalya’nın futboluna hayran kalmamak elde değildi. Rakiplerine nefes aldırmadılar. İspanya eşleşmesine kadar her maçta sahanın hâkimi oldular. Sadece Avusturya karşısında işi uzatmaya bıraktılar, diğer maçları 90 dakikada kazandılar.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625814854851.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">UEFAİspanya ise tam tersi. Ne futbolseverleri, ne taraftarlarını ne de medyasını tatmin edebildi. 90 dakika içinde sadece Slovakya’yı yenebildi. Diğer maçlarda kilidi çözemedi.Buradan bakınca Wembley’deki taş-kağıt-makas oyununda avantaj İtalya’da gözüküyordu. Meşhur ön alan baskısı rakibe zor anlar yaşatabilirdi. İspanya, pas oyununun merkezini üçüncü bölgeden birinci bölgeye çekerse baskıyı kıramayabilirdi.Sahada her şey tahmin edildiği gibi başladı ama aynı şekilde devam etmedi.İtalya yine sert baskıyla girdi. İspanya yine pas oyununu oynadı. Ve bu eşleşme 32 maçtır yenilmeyen İtalya’nın aşil topuğu oldu. O kusursuz baskı, temiz ayaklı 11 oyuncuyla çaresiz kaldı.Maçın kaderini orta sahalar belirleyecekti. Kâğıt üzerinde Jorginho, Veratti, Barella üçlüsü;&nbsp;Busquets, Koke ve Pedri üçlüsünden daha formda gözüküyordu. Fakat özellikle Busquets ve Pedri kusursuz pas yüzdeleriyle formda İtalyanları adeta hayalete çevirdi.Roberto Mancini’nin kötü giden işleri düzeltmesi için hamle yapması gerekiyordu. Erken bir oyuncu değişikliğini bile düşündü. Fakat onun yerine stratejiyi değiştirdi. Turnuvaya klasiğinin dışında bir tarzla gelen İtalya, İspanyollar karşısında çaresiz kalınca geleneğine sarıldı. Wembley’de yaklaşık 100 dakika boyunca derinde bekleyen bir İtalya gördük.Bunun sonucunda gol geldi. İtalya hızlı çıktı, İspanya az kişiyle yakalandı ve Federico Chiesa golünü attı. Bu golün ardından Luis Enrique oyuna santrforları Alvaro Morata ve Gerard Moreno’yu soktu. Morata kendi başlattığı atakla golü atınca iş uzatmalara kaldı.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625814816438.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">UEFAİki ekolün kapışmasında denge bozulmadı. Uzatmalar kontrollü geçti, kazananı penaltılar belirledi. Acımasız ve stresli anlarda baskıyı yöneten İtalyanlar finale çıktı. Onlardan finalde bir daha bahsedeceğiz. O zaman şimdi İspanya…&nbsp;Kaybederken kazanmakİspanya uzun zamandır sancılar yaşıyordu. Son üç turnuva hayal kırıklığıyla geçti. Bu yaz yarı final yolunda gruplardan zor çıkıldı, eleme turları 90 dakikaların sonrasına bırakıldı. Taraftarlar ıslıkladı, Luis Enrique eleştirildi. Fakat hiçbir zaman akıllara kazınmış ekollerinden taviz vermediler. Pas yapmaktan, topa sahip olmaktan, topu gezdirmekten vazgeçmediler.İtalya karşısında da bunu uyguladılar. Bir an olsun geri adım atmadılar. Rakiple başa baş oynadılar, hatta daha üstün gözüktüler. Gecenin sonunda bir penaltı farkıyla elendiler.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625815058362.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">UEFAİspanya bir döneme damga vuran ve tüm dünyayı etkileyen oyununun işe yaradığına bir kez daha ikna oldu. Daha da önemlisi, kadroya giren her oyuncunun bu genlere bağlı kaldığını gördü.&nbsp;2018’de Rusya’ya elenen, bu yaz İsveç, Polonya ve İsviçre gibi takımlara karşı zorlanan İspanya’nın öz güveni için sıkı bir rakip gerekiyormuş.Türlü badirelerle geçen senelerin ardından geleceğe umutlu bakmak için, İtalya ile oynanan dramatik bir 120 dakika yeterli oldu.Turnuvanın en iyi takımına karşı daha iyi oynamak… Bir veda akşamında bundan daha umut verici bir şey olamaz.Bazen kaybederken de kazanılır. İtalya final biletini kazandı. İspanya ise 2022 için hayallerini…&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625814879674.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

İtalya – İspanya maçı ekollerin kapışması oldu. İspanya’dan beklenen buydu ama İtalya en zor zamanında geleneğine başvurdu ve finale çıktı.

Ekoller savaşı: sadakat ve sığınmak

<a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImc3Vic2NyaWJlcj11bmRlZmluZWQmc3Rvcnk9NjBkZTQzYTY4YmQ4YmQwMDA2M2ZjZjgxJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVlMjRhOTU4N2UxMjU3YTAwODdkY2U1Jmlzc3VlPTYwZDk3ZThhZjVlNDE1MDAwNjM0ODk4OCZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ0d2l0dGVyLmNvbSUyNTJGNDhrdXRheQ==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>İtalya, oynadığı son 32 maçta yenilmedi. Rakam muazzam ama bu seri oluşurken, üst düzey bir rakiple de karşılaşmamıştı. Euro 2020’de bile ne grupta ne de ikinci turda karşılarında ‘sert’ bir takım vardı. Ta ki çeyrek finale kadar…FIFA sıralamasında 1 numarada yer alan Dünya Kupası yarı finalisti Belçika, bu açıdan önemli bir testti. Yıllardır yakaladığı kuşakla bir turnuva kazanması beklenen Belçika, kısa süre önce kurulan ve henüz ‘kahramanlık’ göstermeyen bir takımla karşı karşıya geldi. Biri badireler atlatan, diğeri çıkış yapan iki takımın geliş yolları gibi stratejileri de birbirinden farklıydı.&nbsp;Belçika ‘oynamak’ isteyen ve bunu da başaran bir takım. İtalya ise ön alanda rakibi bozuyor ve anında iş bitirmeye çalışıyor. Roberto Mancini’nin takımı futbolun yeni trendi topla geriden çıkmanın antitezi. Oyun kurmaya çalışan rakiplerine yoğun pres yapıyor, onların topla ilişkilerini kesiyor ve kaptığı toplarla hemen sonuca gidiyor. Çeyrek final maçına da öyle başladı.Belçika ise kendine güvendi ve alışkanlıklarından taviz vermedi. Hatta pozisyonlar da buldu ama yine de rakip kaleye gitmeyi çok fazla başaramadı.Önce oyun İtalya’nın kontrolündeydi, sonrasında skor da onların oldu. Hem de eşleşmenin çatışmasına uygun bir golle. Belçika savunması topla çıkarken, hatta ceza sahasında çalım atarken önce Marco Verratti araya girdi, ardından da Nicolo Barella ondan aldığı topu filelere gönderdi. İki merkez oyuncu, öne çıkarak cezayı kesti.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/1/1625472945164.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Golden sonra İtalya’nın yaslanıp, en azından ilk yarı bitene kadar skor koruyacağını tahmin edebilirdik. Zira ülkenin futbol geleneği bunu emrederdi. Fakat İtalya, baskısını azaltsa da aldığı topu birinci bölgede gezdirerek rakibe yine fırsat vermedi. İlk yarıda atılan iki gol arasında geçen 11 dakikada Belçika sadece bir kez rakibi üzerinde baskı kurabildi ama onun sonucunda da bir tehlike yaratamadı. 0-0’da da 1-0’da da, oyun hep İtalya’nın istediği gibi gitti.İlk yarıdan biten maçLorenzo Insigne’nin golü, Belçika’nın İtalya ile yarışamayacağının kanıtı gibiydi. İtalya savunmadan çıkarken, rakip oyuncuların baskısıyla karşılaşmadı. Orta sahada topla çok rahat buluşan Insigne’yi zorlayan bir oyuncu da çıkmadı. O da imza vuruşuyla harika bir gol attı.İlk yarının son anlarında Di Lorenzo’nun Jeremy Doku’ya yaptığı faul gereksizdi ama 2-1’e gelen skor bize bambaşka bir ikinci yarı izlettirebilirdi.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/1/1625472992486.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> O da olmadı! Belçika teknik direktörü Roberto Martinez oyuncu değiştirmek için 70. dakikayı bekledi. Gerçi kimi sokabilirdi ki? Yıllarca zengin oyuncu havuzuyla övülen Belçika’nın aslında o kadar da bereketli bir kulübesi olmadığı ortaya çıktı. Napoli’de artık yedek kalan 34 yaşındaki&nbsp;Dries Mertens, Serie A’nın en iyi oyuncularına karşı sahadaydı. Daha kötüsü; Başakşehir’in rotasyon oyuncusu olan ve sakatlığı bulunan Nacer Chadli kurtarıcılardan biriydi. İtalya ise o anlarda turnuvanın yıldızlarından Leonardo Spinazzola’yı kaybetse bile kulübesinden önemli isimleri sahaya atmaya devam etti.Mancini’nin öğrencileri, üç senedir bekledikleri esas sınavı başarıyla geçti. Büyük çabalarla kurulan kadro, bir favoriyi yendi. Üstelik öyle bir 90 dakikaydı ki, İtalya’nın diğer maçlarından daha zor da değildi.Sert çocuklar sahnedeEuro 2020 bir müzik festivali olsaydı, yarı finale çıkan diğer üç takım farklı tarzlarıyla insanları sahneye çekerdi. Hepsinin kendine ait özel bir hayran kitlesi olurdu. Festivale renk katarlardı.&nbsp;İtalya ise sahneye çıktığı gün festival alanında karmaşaya neden olan o ‘arıza’ çocuklardan olurdu.&nbsp;Ve o çocuklar ya sahneye son gün çıkarlar, ya da sahneye çıktıklarında festival sona erer.İtalya, festival alanında problem çıkarmaya devam ediyor. Büyük ihtimalle herkes sahneden inerken kapanışı onlar yapacak!&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/6/1/1625473103622.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

İtalya rakiplerine nefes aldırmıyor, onların oyunu istediği gibi oynayabilmesine izin vermiyor. Bir yandan oyun bozarken, diğer yandan sahaya hükmediyor. Ve ayrıca turnuvaya da…

Oyun bozanın oyunu

<a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImc3Vic2NyaWJlcj11bmRlZmluZWQmc3Rvcnk9NjBkOTdmNzNmNWU0MTUwMDA2MzQ4YTU0Jm5ld3NsZXR0ZXI9NWVlMjRhOTU4N2UxMjU3YTAwODdkY2U1Jmlzc3VlPTYwZDk3ZThhZjVlNDE1MDAwNjM0ODk4OCZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ0d2l0dGVyLmNvbSUyNTJGNDhrdXRheQ==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>İngiltere – Almanya maçının ilk 11’leri açıklandığında sosyal medya alev aldı. Ev sahibi ekibin teknik direktörü Gareth Southgate sadece üç ofansif oyuncu tercih etmişti. İngiltere, kalesinin önüne otobüse çekecek gibi duruyordu.Fakat planlar başkaydı. Belki kısır bir maç ortaya çıktı ama İngiltere de kalenin önüne duvar örmedi. İki takım da pozisyon bulmakta çok zorlandı. Daha doğrusu kimse pozisyon aramak için ısrarcı değildi. Otobüsler kalelerin önünde değil, orta sahada yolları tıkadı.Southgate’in oyun ve kadro tercihinin bir nedeni olmalıydı. Almanya’nın kadro kalitesi, Dünya Kupası’nı kazandığı 2014 yılından itibaren giderek erise, yaklaşık üç senedir de can çekişse de Ölüm Grubu’ndaki maçları yeni bir heyecan uyandırmıştı. Ön taraftaki yaratıcılık istenen seviyede değildi ama tempoyu yükselttiklerinde halen verimli olduklarını özelikle Portekiz karşısında kanıtlamışlardı.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625207613521.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" alt="Timo Werner" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> İngiltere, Almanların tempoyu yükseltmesine izin vermeyecekti. Top rakipteyken, oyunun sette kalmasına razıydı. Fakat daha fazlasını istemezdi! Onun için de orta sahayı kalabalık tutmak zorundaydı. Her iki devrenin ilk 20 dakikaları bu plana uygun şekilde başladı. Almanya topa sahip oldu ama tempo düşük kalınca yaratıcı olamadı, rakip sahada açık bulamadı. Uzun top denemeleri de başarısızdı. İngiltere’nin planı işlemişti.Diğer yandan, İngiliz taraftarların maç boyunca çıkardığı gürültü, Almanlara evlerinden uzakta olduklarını hatırlatmış olmalıydı. Haliyle Almanya klasik bir deplasman takımı güdüsüyle, 20. dakikalardan sonra ‘yenemiyorsan yenilme’ kuralını uygulamak istedi. Ufak denemelerin ardından onlar da savunmaya yaslandı. Bu tip sıkışan oyunlarda kilidi kalite çözer. Bu tip sıkışan oyunları da en çok millî takımlar oynar. Zira millî takımların güçlü bir oyuna sahip olmaları kolay değildir. İskeletini Barcelona ile Bayern Münih’ten alan İspanya ve Almanya değilseniz, işiniz sık sık kaliteye kalır.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625208357055.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Almanya bu konuda kısıtlıydı. Ne ilk 11’de ne de kulübede alternatifi vardı. Premier Lig’in en iyi savunma hattına karşı sürülen hücum hattı (Havertz ve Werner), aynı ligin en çok eleştirilen iki transferiydi. Yedekten hücuma sürülen ise Bayern’de daha çok kanatta görev yapan Serge Gnabry’di.İngiltere’de ise durum tam tersiydi. İlk 11’in savunmacı yapıcı, kaliteyi yedek kulübesine saklamıştı. Yine de kimin gireceğine karar vermek, zor bir tercihti. Devre arasında Jadon Sancho’yu işaret eden bir tweet atan Erling Haaland ile aynı fikirde olanların sayısı çoktu. Fakat açık alanlarda tehlike yaratan genç yıldızdan bu maçta verim alınamayabilirdi.Menajer, futbolcu, taraftar ve medya<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625208470523.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> İngilizlerin gönlünde yatan Jack Grealish’ti. Hatta bir ara karşılaşmanın yönetmeni, onu yedek kulübesinde yakalayıp yakın plandan ekranlara yansıttı. Tribünler onu görünce daha da coştu. Southgate bu arzudan etkilendi mi bilinmez ama Grealish’in oyuna büyük bir destekle girdiği yadsınamaz.Aston Villalı oyuncu sahaya adımını attığında 69. dakikaydı. 75’te onun yönlendirdiği atakla ilk gol geldi. 86’da asisti skor belirledi. Sadece tek değişiklik ve güçlü bir plan, İngiltere’nin maçı kazanmasına yetti.Maç öncesinde neredeyse üstü çizilecek noktaya gelen Southgate, günün kazananıydı. Galiba teknik direktörlerin tercihlerini değerlendirmek için önce maçın sonucu beklenmeli!&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625208507589.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Southgate’in planı işlemeyebilirdi. Thomas Müller’in unutulmayacak vuruşu gol olsaydı başka bir yazı yazıyor olabilirdik. Fakat kabul etmek gerekir ki İngiltere’nin galibiyetini ‘tutan kumara’ veya şansa bağlamak da pek mümkün değil. Southgate oyunu çözemeyebilirdi ama rakibi kilitlediğini de es geçemeyiz.Southgate, maçtan önceki bir saatte çok eleştirildi ama sonrasında aynı sürede kahraman statüsüne çıktı. Futbolcular maç boyunca çok mücadele etti. Taraftarlar ev sahibi olduklarını hissettirdi. Yayıncı bile oyunun içine girdi.&nbsp;Bir ulusal maç, tam olarak böyle kazanılırdı zaten.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625207130955.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

İngiltere yıllardır başına bela olan Almanya’yı bu sefer 2-0 yendi. Başarıda tüm ulusun payı vardı. Canlı yayın ekibinin yönetmeni bile listeye dâhil…

Birlikten galibiyet doğar

<a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImc3Vic2NyaWJlcj11bmRlZmluZWQmc3Rvcnk9NjBkNTBkMzAyYWU5YWMwMDA3N2ZlMDdkJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnR3aXR0ZXIuY29tJTI1MkY0OGt1dGF5" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>Roberto Mancini, Inter ve Manchester City’i çalıştırırken transfer olgusu onun için vazgeçilmezdi. Hatta Galatasaray döneminin kısa sürmesinin nedeni de, Ünal Aysal’dan istediği transfer bütçesine karşılık bulamamasıydı.&nbsp;2018 Dünya Kupası elemelerini geçemeyen İtalya’da, yeniden yapılanma görevi Mancini’ye verildiğinde bazı kuşkular vardı. Zira millî takımlarda transfer yapılamazdı. Eldeki kadro belliydi. Özellikle İtalya için durum daha kötüydü. Havuz daralmış, kadro iflası yaşanmıştı. Mancini, yeniden yapılanma için doğru isim olabilir miydi?Zenit’i bırakıp kolları sıvayan teknik direktör, cevabı sahada verdi ve kendi tarzını millî takım düzeyine uydurdu. Görevi devraldıktan sonra tam 63 farklı oyuncu kullandı. Bunların 33’ü ilk kez onun döneminde millî oldu. Euro 2020’de de kadrosundaki 26 oyuncunun 25’ini şimdiden sahaya sürdü. Fakat o sadece oyuncuları değiştirmiyor. İtalya’nın oyun repertuarını da geliştiriyor.&nbsp;Ülkenin klasik savunma anlayışına saygı duydu, ona sırtını dönmedi ama dünya futbolunun değişimi karşısında da muhafazakâr kalmadı. Geçiş hücumlarına, set hücumlarına, önde baskıya ve her noktaya iyi çalışmış bir İtalya oluşturdu.Yine de Mancini’nin takımını son üç senede dişli takımlar karşısında göremedik. Henüz bir ‘kafa’ takımla oynamadılar. Buna rağmen Avusturya karşısında duvara tosladılar.Üstelik Avusturya, turnuvanın en iyi takımlarından biri de sayılmazdı. Grupta altı puan toplarken bile defoları gözüküyordu. K.Makedonya karşısında savunma alarm verdi, Hollanda maçında neredeyse şut atamadılar. O nedenle ikinci tur eşleşmesinde İtalya, ağır basan taraftı.<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-28T08:08:38.239Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.38" alt="Mancini" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> İstikrarın üvey kardeşi: TutuculukFakat 90 dakika beklendiği şekilde ilerlemedi. İtalya’nın grup maçlarında rakibini hapseden görüntüsünü ilk 15 dakikada göremedik. Avusturya bu dakikalarda kolay lokma olmayacağını gösterdi, hatta zaman zaman rakip kaleye de gitti. Bunu Türkiye, İsviçre ve Galler üçlüsü başaramamıştı. İtalya, zaman ilerledikçe baskısını kurdu ama bu sefer de bir eksik vardı: Yaratıcılık!&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-28T08:13:36.535Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Orta sahada Jorginho, Marco Verratti ve Nicolo Barella üçlüsünü ilk defa kullanan Mancini, öndeki üçlüye de ‘işi bitirin’ görevini verdi. Fakat dersine iyi çalışan Avusturya, güçlü İtalyan presi karşısında ezilse bile, kaptırdığı topların ardından pozisyon hatası yapmadı. Verilen az sayıdaki açık ise Lorenzo Insigne‘nin çalım sevdası sayesinde can yakmadı.&nbsp;Mancini’nin oyun yelpazesi ve oyuncu havuzu bu anlarda devreye girdi ama aslında biraz geç kaldı. Önce (62. dakika) bir gol yemesi gerekiyordu. O golün VAR’dan dönmesi şansıydı. 67’de yapılan iki oyuncu değişikliği takımın düşen fizik gücünü toparladı. Fakat yaratıcılık sorununu çözmeye yine yetmedi. Kaliteyi devreye sokacak oyuncular ancak 84’te girebildi ve kalan altı dakika skoru değiştirmek için çok kısaydı.<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-28T08:15:21.239Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Diğer tarafta Avusturya teknik direktörü Franco Foda, Avusturya’yı turnuvaya taşırken aşırı inatçı olduğu için eleştirilmişti. İtalya karşısında da direnen oyuncularına fazla güvendi. 90 dakika boyunca oyuncu değiştirmedi. Bu, fizik üstünlüğünü rakibe kaptırma nedeniydi. Zaten devreye girmeye hazır İtalyan kalitesi, başını ağrıtacaktı. Mancini geç kalmışken, Foda’nın işi bitirmesi gerekiyordu. Fırsatı değerlendiremedi.&nbsp;İtalya, uzatmanın ilk devresinde fişi çekti. Oyuna sonradan giren Federico Chiesa ve Matteo Pessina turu getiren golleri attılar. 90 dakikada çözülemeyen maç 15 dakikada koptu. Avusturya’nın hamleleri için artık çok geçti.<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-28T08:15:50.229Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Turnuvalar az zamanda çok işler yapmanız gereken yerlerdir. Burada sabır ve istikrar yardımcınız olmayabilir. İşler kötü gittiğinde, sabırla bekleyemezsiniz. Ya iki maç arasında, ya da oyunun içinde dengeleri değiştirecek çözümleri bulmak zorundasınız. Mancini, bu konuda geç kaldı. Fakat ondan da geç kalan rakibi karşısında ‘erkenci’ sıfatını kazandı.&nbsp;İnternet ortamında dolaşan ve Portekizlilere atfedilen bir söz, “Sen değiştiğinde talihin de değişir” der. Mancini ve İtalya’nın başına gelen de buydu. Portekiz’de gerçekten böyle bir söz var mı bilmiyoruz ama İtalya çeyrek finalde bu cümlenin doğruluğuna bir kez daha ihtiyaç duyabilir.&nbsp;

İtalya, Avusturya’yı oyuna sonradan giren oyuncularıyla yenerken futbolun önemli bir avantajını kullandı. Fakat Avusturya da inadıyla, rakibinin ekmeğine yağ sürdü.


Değişimden korkan kaybeder

<a fr-original-style="" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3NvdXJjZT13ZWImc3Vic2NyaWJlcj11bmRlZmluZWQmc3Rvcnk9NjBjYzU5ODY1NjllYWYwMDA2ZmNhNjM3JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnR3aXR0ZXIuY29tJTI1MkY0OGt1dGF5" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>2016’nın finalistleri Fransa ve Portekiz, bu sefer grup aşamasında karşı karşıya geldi. Onları bir kez daha finalde görebilirdik ama maç sonunda fikstür değişti.Fransa ve Portekiz, son yılların en başarılı iki millî takımı. Son iki büyük turnuvayı onlar kazandı. Uzun zamandır aynı teknik direktörlerle çalışıyorlar. Kadrolar değişse de ısrarla benzer futbolu oynuyorlar. Sahip oldukları yüksek kalite sıkıştıkları anlarda farkı yaratıyor.&nbsp;İki takım Avrupa Şampiyonası öncesi en güçlü favoriler olarak gösteriliyordu. Zaten Euro 2016 finalinde de karşılaşmışlardı. Birçok futbolseverin sıkıldığı 120 dakikalık mücadele, Portekiz’in 1-0’lık üstünlüğüyle bitmişti. Devamında iki kez daha karşılaştılar. O maçlar da 0-0 ve 1-0 (bu sefer kazanan Fransa) sona erdi. Yani Budapeşte’deki maç öncesi iki takımın karşılaştığı son 300 dakikada sadece iki gol atılmıştı. Bu nedenle, bir final provası gibi gözüken grup maçından beklentiler düşüktü. Fakat pandemi ardından 60 bin kişinin doldurduğu bir stadyuma çıkan futbolcuların coşkusu, maçı başka bir seviyeye taşıdı.<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-25T07:32:54.155Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Reklam gibi başladı, korku filmi gibi bittiYıllar önce bir marka, Portekizli ve Brezilyalı oyuncuları kullanarak bir reklam filmi çekmişti. Reklamda; iki takım oyuncuları, çıkış tünelinde topla ufak tefek hareketler yaparken birden birbirlerine ‘hareket’ çekmeye başlarlar ve tüm stadyumu kullanarak hünerlerini gösterirler. Bu kısa sekansta savunma yoktur, kontrol yoktur, taktik yoktur. Hatta gol bile yoktur. Sadece çalımlar, paslar ve topla oynamak önemlidir.&nbsp;Fransa – Portekiz maçı bu kadar ışıltılı değildi belki ama o reklamı andıran bir tempoyla başladı. Tribünlerden etkilenen iki takım oyuncuları, maçı kazanmak için alışılmış oyunlarının dışına çıktı. Birinci bölgede topa sahip olup sabırla beklemek yerine, ya direkt oynadılar ya da ön alanda baskı yaptılar. Antoine Griezmann ve Diogo Jota gibi hücum oyuncuları bile top kaparak takımlarını atağa kaldırdılar.Bu oyunun taraftarların hoşuna gittiğini düşündük, zira 10. dakikada tribünlerden güçlü bir tezahürat yükseldi. Oysa coşkunun nedeni Macarların, Almanya’ya attığı goldü. Tıpkı hakemin Ronaldinho’ya müdahalesiyle sona eren reklam gibi, Fransa – Portekiz mücadelesi de Münih’ten gelen gol haberiyle kendi gerçeğine döndü. Grupta bir maç daha vardı ve oradan çıkacak sonuç sahadakilerin canını yakabilirdi. 25. dakikadan sonra tempo düştü ama kalite sahada kaldı. 90 dakika boyunca ufak bir Paul Pogba resitali izledik. Karim Benzema millî takıma fiilen döndüğünü gösterdi. Kylian Mbappé, Nélson Semedo’ya kariyerinin en kötü maçlarından birini yaşattı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-25T07:29:51.927Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" alt="Benzema" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Bruno Fernandes’den yoksun olan Portekiz ise sırtını Ronaldo’ya dayamış bir görüntü içindeydi. Renato Sanches de beş sene öncesine döndüğünü gösterdi. Fakat Fransa, her açıdan rakibine oranla daha iyi gözüktü. Üç penaltı ve bir VAR katkısı sayesinde 2-2’ye gelen maçın son 10 dakikası, iki tarafa da yarayacağı için, bir ‘al gülüm ver gülüm’ oyununa dönüştü. 90 dakika içinde İngiltere’nin ikinci turdaki rakibi yedi kere değişti. Wembley’e giden Almanya olurken, Fransa ve Portekiz yarı final için sözleşti. Her ne kadar bu maçtaki görüntüsüyle Portekiz’in Belçika’yı elemesi zor gözükse de, Euro 2016 şampiyonluğuna ‘gümbür gümbür’ yürümediklerini hatırlatmak lazım.Kesin olan ise Euro 2016’nın finali bu yaz tekrarlanmayacak!<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-25T07:32:36.768Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.56" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Karışık senaryolar yerine kıran kırana futbolBelki de tam bu noktada UEFA’yı eleştirebiliriz. 24 takımlı format, bize daha çok maç sunup birçok ülkeye rüyasını yaşama şansını tanısa da hem kafa karıştıran ikinci tur senaryoları hem de tek galibiyet alan takımlarına verilen ikinci tur ödülü turnuvanın tadını kaçırıyor.32 takımlı bir şampiyona, 55 ülkeli bir kıta için çok fazla. Öyleyse yeniden 16 takıma dönülebilir. Hesap kitapların azaldığı, fikstürlerin net olduğu, denk takımların yer aldığı grup aşamaları turnuvayı daha değerli kılar.Bu sayede biz de, reklamlara gizlenen esas futbolu sahalarda görebiliriz.

2016’nın finalistleri Fransa ve Portekiz, bu sefer grup aşamasında karşı karşıya geldi. Onları bir kez daha finalde görebilirdik ama maç sonunda fikstür değişti.

Erken yarı finale dönüşen erken final

<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/48kutay" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kutay Ersöz</a>Türkiye’nin İtalya mağlubiyeti, ‘büyük’ takımlar karşısında tutan sistemin işe yaramadığı bir kaza olarak görülebilirdi. Fransa ve Hollanda maçlarını kazandıran oyunun İtalya karşısında ana plan olması anlaşılmaz değildi.Fakat Galler karşısında daha farklı bir görüntü bekleniyordu. Maç öncesinde Şenol Güneş de ilk 11’deki stoper değişikliğini “Oyuna top sokmak için düşündük” cümlesiyle açıklayınca sinyal güçlenmişti.&nbsp;Oysa işler ilk andan itibaren ters gitti. Kaan ve Çağlar ikilisi oyun kurma konusunda beklenen katkıyı veremedi. İtalya karşısındaki başarısızlığı, rakibin yoğun baskısına bağlamak mümkündü ama Galler’den böyle bir baskı da gelmedi. Buna rağmen stoperler top kullanma işini, aralarına giren Okay’a bıraktı. Ayrıca iki bek oyuncusu da hücum konusunda tereddütlüydü. Ozan Tufan da Okay’a yakın duran bir köprü olmayı tercih edince; 10 oyuncunun altısı yarı sahada mahsur kaldı.<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-18T08:33:32.784Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.28" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Hücumda ise Burak Yılmaz, Galler savunması arasında bir esirdi. Yanına hiçbir takım arkadaşı yaklaşamadı. Cengiz üretken gözükse de çizgiden çok kopamadı. Kenan Karaman ise halen millî takımdaki rolünü bulamamış gibi. Savunmaya yardım eden bir kenar oyuncusu mu, yoksa Burak Yılmaz’ı destekleyen bir ikinci forvet mi? Milanlı Hakan ise millî takıma hiç davet alamadı! Bu kopukluğun yanı sıra takım arkadaşına pas alternatifi oluşturmak da Türk oyuncuların görev tanımında yoktu. Top ayağında olmayan oyuncuların hareketsizliği, topa sahip olan oyuncuların sık sık çaresiz kalmasına neden oldu.80’lerin Ada futboluTüm bunlar maçı Türkiye açısından beklentilerin dışına taşıdı. Hücumda 1.94’lük santrforla oynayan Galler’di ama eski model bir Britanya takımına dönüşen Güneş’in öğrencileri oldu. Oyun kuramama sorunu kendini gösterdi, bu da uzun topları kaçınılmaz kıldı. Fakat bir Britanya takımı kadar fiziksel güce sahip olamayınca, atılan toplar da soruna çözüm olamadı. İş sadece kenar ortalarına kaldı. Türkiye’nin rakip kaleye yolladığı şutların önemli bir bölümü kafalardan çıktı.&nbsp;Ayrıca hem topla oynamayı çok seven hem de topa baskı yapmak için saldıran Türkiye takımlarından (2000-2002-2008) farklı bir şekilde; top yapamayan, baskı yerine alanı korumayı tercih eden (bunu da başaramayan) ve devamlı yaslanan bir Türkiye izledik.Türkiye, 2002 ve 2008’deki Türkiye gibi değildi. Zaman zaman savunmasının önüne gelip oyun kuran Bale’in liderliğindeki Galler ise topla oynama becerisiyle adeta 2002 model Türkiye’den izler taşıdı. Bir ‘dev’ değildi ama sahada ne yaptığını bilen ve çok çalışan bir takımdı.43. dakikada gelen Galler golü psikolojiyi de başka bir noktaya taşıdı. Güneş’in öğrencileri iki dakika daha dayanabilseydi belki daha farklı bir ikinci yarı izleyebilirdik ama o golün 43’ten önce de filelerle buluşabilirdi.<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-18T08:35:44.472Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.08" alt="Ramsay" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Beklentinin yarattığı hayal kırıklığıİkinci yarıda Türkiye’nin kurduğu yalancı baskı Galler’in izniyle gerçekleşti. Üstelik Galler tehlike yaratmaktan da vazgeçmedi. Bale’in kendi yaptırdığı penaltıyı kaçırması onun klasına yakışmasa da son anlarda attırdığı gol belki de gruptaki averaj hesaplarının bile değişmesini sağlayacak.Saha içindeki sorunlar çözülebilir ama öncelik averajın iki maçta -5’e gelmesini sağlayan psikolojik gelgit olmalı. Üstelik bu gelgit, sadece saha içinde de yaşanmıyor.Oyuncuların 90 dakika içinde yaşadığı çöküşler gibi, Türkiye futbol ortamı da beklentilerin yüksekliği nedeniyle yaşanan yenilgileri kabullenmekte zorlanıyor. Belki de üst turlara giden yol, beklentileri düşük tutmakta yatıyordur. Maçın yıldızı Bale, karşılaşmanın ardından “Turnuva öncesinde bize 4 puan verilseydi hemen kabul ederdik“ dedi. Oysa Türkiye’de dört puana burun kıvıracak çok kişi vardı.

Kutay Ersöz ile ilgili hikayeler